| ΑΠΕ - ΜΠΕ Site Πολιτισμού/ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΣ ΑΥΤΟ | |
 | |
1.414 τάφοι στο... μετρό Θεσσαλονίκης Χίλιοι τετρακόσιοι δεκατέσσερις τάφοι, κτερισμένοι κατά 21%, έχουν έρθει μέχρι στιγμής στο φως από τις ανασκαφές της ΙΣΤ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Θεσσαλονίκης για την κατασκευή του μετρό. Επίσης, έχουν εντοπιστεί και αρχιτεκτονικά κατάλοιπα (τοίχοι, αγωγοί, δάπεδα, κλίβανοι). Στον νέο σιδηροδρομικό σταθμό έχουν ερευνηθεί 94 τάφοι στο φρέαρ εισόδου του Μετροπόντικα. Στις 2 Ιουνίου 2008, ξεκίνησε η αρχαιολογική έρευνα στην περιοχή του Επίσταθμου. Μέχρι τώρα, σε βάθος 2,00-2,80μ. από την επιφάνεια του εδάφους, έχουν εντοπιστεί τέσσερις κλίβανοι και ένας χώρος απόρριψης εργαστηριακού υλικού (θραύσματα κεράμων, εκκαμινεύματα, πηλόμαζες), τμήματα εργαστηρίων. Στον σταθμό «Σιντριβάνι» η ανασκαφική έρευνα διεξήχθη σε τρία μέτωπα, στον χώρο του ανατολικού νεκροταφείου της αρχαίας πόλης. Οι αποκαλυφθέντες τάφοι χρονολογούνται από την Ελληνιστική εποχή έως και τα Υστερορωμαϊκά χρόνια. Εκεί έχουν εντοπιστεί και τα πέντε χρυσά στεφάνια, σε δύο τάφους. Στο πλαίσιο της κατασκευής του σταθμού «Ευκλείδης», μεταξύ των οδών Κωνσταντινουπόλεως και Παπαναστασίου, διενεργήθηκαν οι πρόδρομες εργασίες της μετατόπισης των δικτύων κοινής ωφελείας και τριών γεωτρήσεων. Η έρευνα, στην πρώτη περίπτωση, έφερε στο φως αποσπασματικά σωζόμενα οικοδομικά λείψανα των όψιμων οθωμανικών χρόνων και στην προδιάτρηση της μιας μόνο γεώτρησης αποκαλύφθηκε πεσσόσχημο μαρμάρινο αρχιτεκτονικό μέλος. Κατά τη διάρκεια των εργασιών για τη διαμόρφωση του ευρύτερου εργοταξιακού χώρου ήλθε στο φως τμήμα κτιρίου (τοίχοι και αγωγοί), πιθανόν στάβλου, που χρονολογείται στους νεότερους χρόνους (τέλος 19ου - μέσα 20ού αι.). Το υπουργείο Πολιτισμού ανακοίνωσε τα αποτελέσματα των ερευνών, χωρίς ωστόσο να διευκρινίσει πώς θα λυθεί το πρόβλημα φύλαξης των ευρημάτων, που είναι τεράστιο, καθώς οι αποθήκες της Εφορείας έχουν γεμίσει μέχρι το μη περαιτέρω. | |
Ο κρατήρας του Δερβενίου
Ο κρατήρας του Δερβενίου Ο Κρατήρας του Δερβενίου, γενική άποψη. Μοναδικό στο είδος του εύρημα και προϊόν προηγμένης τορευτικής του 4ου αι. π.Χ., το αγγείο αυτό χρησιμοποιήθηκε ως τεφροδόχος στον τάφο Β' του Δερβενίου, ενώ αρχικά προοριζόταν για την ανάμειξη του κρασιού με νερό. Ο κρατήρας σώζεται ακέραιος και το χρυσό του χρώμα οφείλεται στη μεγάλη περιεκτικότητα κασσίτερου στο κράμα του χαλκού. Το ύψος του φτάνει σχεδόν το ένα μέτρο (0,91 εκατοστά). Η κεντρική σκηνή του αγγείου καλύπτεται από το ζευγάρι Διόνυσος και Αριάδνη που εικονίζεται σε μία στιγμή χαλάρωσης, ενδεχομένως ύστερα από ερωτική πράξη (ιερός γάμος). Η πλούσια διακόσμησή του ενσαρκώνει έναν ύμνο στον θεό Διόνυσο, στην παντοδυναμία του, στη φύση και την εξουσία του πάνω στη ζωή και τον θάνατο. Στην κύρια όψη εικονίζεται ο ιερός γάμος του θεού με την Αριάδνη. Γύρω τους κάποιες Μαινάδες - ακόλουθοι είναι συνεπαρμένες στον οργιαστικό τους χορό, ενώ άλλες κάθονται αποκαμωμένες στον ώμο του αγγείου....
Σχόλια