Εγκατάλειψη και εργολάβοι συνθλίβουν τα αρχαία µνηµεία
Ας σταθούµε όµως λίγο και στα έργα πολιτισµού ΕΣΠΑ που µοιάζουν τόσο µακρινά και ξεχασµένα. Έτσι είναι όµως η ανάπτυξη: αργεί ή προσπερνάει. Η συγκεκριµένη περίπτωση υλοποίησης νέων επιχειρησιακών δράσεων πολιτισµού και άρα δηµιουργίας νέων θέσεων απασχόλησης, ενίσχυσης της επισκεψιµότητας, άρα και του τουρισµού, εµφανίζεται υποτονική έως στάσιµη, αφού κατά κοινή οµολογία, παρά την ύπαρξη εγκεκριµένων κοινοτικών κονδυλίων, η απορρόφηση των πιστώσεων για την υλοποίηση των έργων είναι µηδενική. Ίσως κατά κάποιο τρόπο τα αδιάθετα κονδύλια συµβάλλουν στη δηµιουργία του πρωτογενούς πλεονάσµατος.
Προτεραιότητα των καιρών είναι επίσης και ο παραγκωνισµός της επιστηµονικής µεθοδολογίας και της δεοντολογίας περί επεµβάσεων στα αρχαία µνηµεία, µέσω µιας νοµοθεσίας που δίνει προτεραιότητα στην εργοληπτική αντιµετώπισή τους. Αυτό όµως εµµέσως οδηγεί σε υποκατάσταση της αυτεπιστασίας ως τρόπου εκτέλεσης των αρχαιολογικών έργων, που σε συνδυασµό µε τις γενικότερες εργασιακές και νοµοθετικές ρυθµίσεις αντιµετωπίζει τον πολιτισµό ως κοινό δηµόσιο έργο. Ξέρετε όµως το κιονόκρανο δεν είναι περίφραξη…
Σηµαντική προϋπόθεση επίσης για την υλοποίηση των ενταγµένων δράσεων είναι η προκήρυξη θέσεων προσωπικού, µια διαδικασία που σκοντάφτει (σκοπίµως;) σε γραφειοκρατικά εµπόδια, άλλως πρόκειται για καταφανή αδιαφορία. Και ναι µεν είναι απαραίτητη η δηµιουργία νέων θέσεων απασχόλησης, ιδίως ειδικοτήτων σχεδιαστών –που πρόσφατα αποχώρησαν– και εργατών, επανέρχεται όµως το ζήτηµα της έλλειψης αξιολόγησης των πραγµατικών αναγκών στους χώρους του πολιτισµού µε ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα µνηµεία. ∆ιότι είναι οξύµωρο από τη µία να απολύεις κόσµο και από την άλλη να πρέπει να προσλάβεις για να τρέξουν τα έργα, ταυτοχρόνως όµως να παρεµποδίζονται οι διαδικασίες προκήρυξης θέσεων. Η αντίφαση στο µεγαλείο της. Ανεξαρτήτως όµως των αιτιωδών παραγόντων, είτε πρόκειται δηλαδή για δόλο, σκοπιµότητα ή αδιαφορία, είναι σίγουρο ότι η κωλυσιεργία των αρµόδιων οργάνων έχει άµεσο αντίκτυπο τόσο στα µνηµεία όσο και στους ανθρώπους που υπηρέτησαν ή προσδοκούν να υπηρετήσουν τον πολιτισµό.
Τα νέα εργασιακά φέουδα της νεοφιλελεύθερης ισοπεδωτικής πολιτικής σας δυστυχώς δεν γλυκαίνουν ούτε το δείκτη της ανεργίας που ίπταται στο 29%, ούτε τους πλειστηριασµούς και πολύ περισσότερο τις αυτοκτονίες συνανθρώπων µας. Αυτή είναι η χορηγία σας στο λαό και είναι βέβαιο ότι αυτή η χορηγία θα είναι και η τιµωρία σας. Γιατί η ιστορία θα είναι αµείλικτη µαζί σας.
Σηµαντική προϋπόθεση επίσης για την υλοποίηση των ενταγµένων δράσεων είναι η προκήρυξη θέσεων προσωπικού, µια διαδικασία που σκοντάφτει (σκοπίµως;) σε γραφειοκρατικά εµπόδια, άλλως πρόκειται για καταφανή αδιαφορία. Και ναι µεν είναι απαραίτητη η δηµιουργία νέων θέσεων απασχόλησης, ιδίως ειδικοτήτων σχεδιαστών –που πρόσφατα αποχώρησαν– και εργατών, επανέρχεται όµως το ζήτηµα της έλλειψης αξιολόγησης των πραγµατικών αναγκών στους χώρους του πολιτισµού µε ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα µνηµεία. ∆ιότι είναι οξύµωρο από τη µία να απολύεις κόσµο και από την άλλη να πρέπει να προσλάβεις για να τρέξουν τα έργα, ταυτοχρόνως όµως να παρεµποδίζονται οι διαδικασίες προκήρυξης θέσεων. Η αντίφαση στο µεγαλείο της. Ανεξαρτήτως όµως των αιτιωδών παραγόντων, είτε πρόκειται δηλαδή για δόλο, σκοπιµότητα ή αδιαφορία, είναι σίγουρο ότι η κωλυσιεργία των αρµόδιων οργάνων έχει άµεσο αντίκτυπο τόσο στα µνηµεία όσο και στους ανθρώπους που υπηρέτησαν ή προσδοκούν να υπηρετήσουν τον πολιτισµό.
Τα νέα εργασιακά φέουδα της νεοφιλελεύθερης ισοπεδωτικής πολιτικής σας δυστυχώς δεν γλυκαίνουν ούτε το δείκτη της ανεργίας που ίπταται στο 29%, ούτε τους πλειστηριασµούς και πολύ περισσότερο τις αυτοκτονίες συνανθρώπων µας. Αυτή είναι η χορηγία σας στο λαό και είναι βέβαιο ότι αυτή η χορηγία θα είναι και η τιµωρία σας. Γιατί η ιστορία θα είναι αµείλικτη µαζί σας.
Ολοκληρώνοντας τούτες τις σειρές που γράφηκαν µε µία ανάσα, την ανάσα του απλού ανθρώπου, δεν θα ήθελα να παραλείψω στο όνοµα της «ψηφιακής αυτοµατοποίησης του ωραρίου» να αναφέρω τα χρόνια λειτουργικά αδιέξοδα του ∆ηµοσίου, τις εκτός έδρας αποζηµιώσεις που δεν καταβάλλονται στο σύνολο τους εν ονόµατι του «εξορθολογισµού» των δαπανών». Για ποιο εξορθολογισµό όµως µας µιλάτε; Σεις δεν ψηφίσατε το νόµο περί απαλλαγής βουλευτών από τέλη διοδίων; Ο αντιλαϊκός τυφώνας είναι όµως για τους άλλους, όχι για σας.
∆ιερωτώµαι, τέλος, ποια πολιτική ασυλία σας επιτρέπει να απαιτείτε θυσίες κλέβοντας τις ανάσες µας για να εφαρµόσετε την ανάλγητη πολιτική σας; Γιατί υποσκελίζετε τις πολιτικές σας ευθύνες για τα δεινά που βαραίνουν τις πλάτες µας και όχι τους τοκογλύφους που θρέψατε; Αυτόκλητοι εθνοσωτήρες, σεις που ξεπουλάτε κάθε µέρα λίγο λίγο τις ζωές µας, θα εκδώσετε κάποια Πράξη Νοµοθετικού Περιεχοµένου για απόδοση ευθυνών στους διατελέσαντες πληµµελώς, παρανόµως ή ιδιοτελώς τα πολιτικά τους καθήκοντά;
Αχ Κεµάλ, αυτός ο κόσµος πρέπει να αλλάξει. Όσο σκοτεινές κι αν είναι οι ψυχές των ανθρώπων, εµείς έχουµε ευθύνη να πολεµήσουµε για να δώσουµε χρώµα στην ελπίδα, να ξαναζωντανέψουµε τους χαµένους παραδείσους. Καθείς από το µετερίζι του και όλοι µαζί ας «αρµολογήσουµε» το όραµα µιας άλλης κοινωνίας.
Σχόλια