Δύο παράλληλες ανασκαφές (Βενιζέλου-Αμφίπολη), δύο διαφορετικές τύχες
Το καλοκαίρι του 2014, ξετυλίχθηκε ένα αλησμόνητο αρχαιολογικό σήριαλ. Το ελληνικό κοινό παρακολουθούσε μέρα με τη μέρα, μέτρο-μέτρο την ανασκαφή του τύμβου της Αμφίπολης. Αναμφίβολα ήταν μια σημαντική ανασκαφή, αλλά δεν ήταν η σημασία της που εξηγεί τη δημοσιότητα – υπάρχουν αρκετές εφάμιλλες ή και σημαντικότερες αρχαιολογικές θέσεις. Η δημοσιότητα εξηγείται κυρίως από την ανάγκη της τότε κυβέρνησης Σαμαρά να στραφεί η προσοχή των πολιτών από τον αυξημένο ΕΝΦΙΑ σε κάτι πιο ευχάριστο. Δύο άλλοι παράγοντες έπαιξαν έναν ρόλο: η (τελικά ανεκπλήρωτη) προσδοκία ότι ο τάφος σχετίζεται με κάποιο πρόσωπο από τον κύκλο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και η (ανιστόρητη) άποψη ότι το μνημείο, με τις πανέμορφες Σφίγγες της εισόδου, θα μπορούσε να προσφέρει επιχειρήματα για την ελληνικότητα των αρχαίων Μακεδόνων. Όμως έργα ελληνικής τεχνοτροπίας κοσμούσαν και τάφους μη Ελλήνων ηγεμόνων, όπως π.χ. τον τάφο του Κάρα δυνάστη Μαυσώλου στην Αλικαρνασσό και του Θράκα βασιλιά Σεύθη Γ΄ στο Καζανλάκ, πολύ πριν οικοδ