Εξηγήσεις και αντιδράσεις για τον σταυρό στη Ροτόντα. Του Απόστολου Λυκεσά
Με χριστουγεννιάτικους ύμνους και τον «Ακάθιστο Ύμνο» εγκαινιάστηκε η νέα περίοδος της Ροτόντας στη Θεσσαλονίκη παρουσία πολυπληθούς κοινού ενώ παράλληλα ένα άλλο πλήθος, επιστημόνων και πολιτών, δείχνουν να…. κάθονται σε αναμμένα κάρβουνα καθώς αντιλαμβάνονται ότι παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις, στην πράξη το μνημείο μετατρέπεται σιωπηλά σε ναό. Για την ώρα όλοι μιλάνε πίσω από το «παραβάν» των μέσων κοινωνικής δικτύωσης καθώς καθίσταται σαφές ότι αντιλήφθηκαν περί τίνος πρόκειται με ενοχλητική καθυστέρηση.Μέλος του ΚΑΣ σχολίασε στο F/B για την εκδήλωση ότι «το εγκαίνιο της Ροτόντας έγινε χθες με κάθε "θρησκευτική" επισημότητα, ενδεχομένως και λόγω των ημερών...Μήπως όμως είναι καιρός αμέσως μετά να γίνει η συναυλία εκείνη της τζαζ που ποτέ δεν έγινε???? Γιατί η Ροτόντα είναι μνημείο και ΟΧΙ εκκλησιαστικό κτήριο!».
Κύκλοι του υπουργείου προσπάθησαν να εξηγήσουν τα γενόμενα με την ίδια επιχειρηματολογία που χρησιμοποιεί ο προϊστάμενος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πόλης Θεσσαλονίκης ότι δηλαδή «η τοποθέτηση σταυρού στο μνημείο εξισορροπεί την σηματοδότηση του μιναρέ», επιχείρημα όχι μόνο έωλο αλλά και αρκούντως επικίνδυνο αν αναλογιστούμε τι κινήσεις και αιτήματα μπορεί να συμπαρασύρει. Το ενδιαφέρον είναι ότι από πουθενά δεν προκύπτει ότι πρόταση για το σταυρό έγινε κατόπιν αιτήματος της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης. Το αντίθετο μάλιστα η Μητρόπολη είχε κάνει δεκτή την προηγούμενη μελέτη η οποία είχε τύχει έγκρισης επίσης από το ΚΑΣ και είχε υπογραφεί από την υπηρεσιακή υπουργό Τατιάνα Καραπαναγιώτη ενώ η τρέχουσα παρά την έγκριση δεν έχει ακόμη υπογραφή.
Μπορεί να μοιάζει με λεπτομέρεια ωστόσο η προηγούμενη μελέτη η οποία ίσχυε μέχρι πριν ένα χρόνο προέβλεπε ότι η Ροτόντα θα στέγαζε μόνιμη μουσειολογική έκθεση με αναβάθμιση μάλιστα και όλων των ορθόδοξων στοιχείων που την έχουν χαρακτηρίσει και ίσως του πιο εμβληματικού, του εντυπωσιακού γλυπτού άμβωνα του 5ου – 6ου αιώνα η βάση του οποίου βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη ενώ το εντυπωσιακό γλυπτό επιδεικνύεται με κάθε επισημότητα στο… Μουσείο της Κωσταντινούπολης.
Αντί λοιπόν για μια επιστημονική προσέγγιση που θα αναδείκνυε την οικουμενικότητα και επιπλέον τα θρησκευτικά και ορθόδοξα στοιχεία επιχειρείται να αποδοθεί η θρησκευτικότητα με μια «ιδεολογική προσέγγιση».
Το ενδιαφέρον είναι ότι ο επίδικος σταυρός δεν έχει τοποθετηθεί ακόμη διότι σχεδιάστηκε μεν από υπάλληλο της αρμόδιας Εφορείας, ο οποίος ζήτησε -σωστά- να γίνει στατική μελέτη καθώς για να φαίνεται ο σταυρός πρέπει να είναι μεγάλος, δηλαδή βαρύς, και επιπλέον, κάποιος αναρωτήθηκε τι θα γίνει με την αντικεραυνική προστασία αφού ένας μεσαίος κεραυνός και μόνο μπορεί να έκλεινε το μνημείο για άλλα σαράντα χρόνια χωρίς να υπολογίζονται οι ζημιές.
Τα σχόλια στο F/B για το θέμα είναι δεκάδες και αιχμηρά. «Η έμπηξη στην κορυφή του μνημείου ενός σταυρού σημαίνει οριστική απόδοσή του στην εκκλησία» σχολιάζει παλαιά και έμπειρη αρχαιολόγος η οποία σημειώνει ότι με αυτά που συμβαίνουν «η εφορεία και το ΥΠΠΟ πυροβολούν τα πόδια τους» καθώς ούτε λίγο ούτε πολύ είναι σαν να λένε ότι όποιες εργασίες ήταν να γίνουν στο μνημείο έγιναν και τέλος…
Μόνο που η μελέτη που «αναμόρφωσε» ο νέος προϊστάμενος ήταν ώριμη για ένταξη στο ΕΣΠΑ και τώρα τα 700 χιλιάρικα χάθηκαν, εκτός και δεν χρειαζότανε αλλά τότε γιατί η ανακοίνωση για τα 40 χιλιάρικα που με δυσκολία πήρε για την στέγη; Προς τι η βιασύνη; Χάριν μιας χριστουγεννιάτικης εορτής;
Μέσα στην αναμπουμπούλα ιστότοπος (protagon) δημοσίευσε δήλωση του δημάρχου Θεσσαλονίκης Μπουτάρη σύμφωνα με την οποία το μνημείο «…δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει εκκλησία.... Όχι, δε μ’ ενοχλεί πια το να μπει ο σταυρός. Κάποιοι δημοσιογράφοι συντηρούν ανύπαρκτο θέμα». Ο δημοτικός του σύμβουλος Νίκος Φωτίου πάντως αφού σχολιάζει τα γεγονότα του ‘95 καταλήγει «Ο τότε υπουργός πολιτισμού Β. Βενιζέλος πετούσε αϊτό (δικέφαλο) και ψάρευε εκκλησιαστικά ψηφαλάκια.Ελπίζω αυτή τη φορά το μνημείο να έχει καλύτερη τύχη. Ε, κύριε Μπαλτά;»
Κι όπως προσθέτει άλλη αρχαιολόγος «για τη χρήση, γνωρίζουμε ήδη πως, εφόσον ο αρμόδιος Υπουργός αναλάβει την ευθύνη να χρεώσει στο αριστερό κόμμα του μια απόφαση που ούτε δεξιές κυβερνήσεις δεν είχαν τολμήσει, εγκρίνοντας ως έχει τη σχετική γνωμοδότηση του ΚΑΣ, θα τοποθετηθεί σταυρός στη στέγη του μνημείου, δίνοντάς του ένα θρησκευτικό συμβολισμό που για κάποιους αποκαθιστά και για κάποιους άλλους αλλοιώνει την πολυπολιτισμική φυσιογνωμία του μνημείου….ίσως σε 20 χρόνια οι υπηρεσιακά αρμόδιοι ν’ αποκαλούν αυτή την ιστορία του σταυρού «παλιές ιστορίες» και «φαντάσματα του παρελθόντος».
Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών
Σχόλια